ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ' ΛΟΥΚΑ
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Κύριος θέλοντας να δείξει πόσο ολέθριο είναι το πάθος της πλεονεξίας, μας λέγει την παραβολή του άφρονος πλούσιου του οποίου τα κτήματα καρποφόρησαν τόσο πολύ, ώστε τον απασχολούσε το πρόβλημα που θα συγκεντρώσει τα αγαθά του και ξέχασε τον ίδιο το Θεό, στον οποίο ούτε ευχαριστώ δεν είπε για όλα τα καλά που είχε και ούτε νοιάστηκε για τους συνανθρώπους του που προσπσθούσαν να εξοικονομήσουν τα προς το ζην.
Αυτό που σκέφτηκε ήταν" θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες και θα πω ψυχή μου εχεις άφθονα αγαθά για πολλά χρόνια, φάε, πιες, ευχαριστήσου". Ο Θεός όμως του είπε" άφρωνα απόψε αφήνεις την τελευταία σου πνοή, οι πονηροί δαίμονες ζητούν την ψυχή σου, όλα αυτά που ετοίμασες σε ποιον θα ανήκουν λοιπόν;"
Η πλεονεξία μεταβάλει και αλλοιώνει τον άνθρωπο, του διαστρέφει τη λογική και τη σκέψη, με αποτέλεσμα να αδυνατεί ο άνθρωπος να κρίνει σωστά και δίκαια. Από πνευματικό άνθρωπο τον καθιστά υλιστή και σαρκολάτρη. Η σκέψη του γεμίζει από τα υλιστικά φρονήματα, τις σαρκικές επιθυμίες και τα αμαρτωλά και άνομα πάθη. Τις υψηλές σκέψεις, τους ευγενείς πόθους, και τις άγιες επιθυμίες τις αφανίζει στα βάθη του σκότους. Έτσι ο άφρών πλούσιος και κάθε άφρων της εποχής μας, φτάνει στην απώλεια και την καταστροφή. Καταδικάζει επιπλέον τούτη τη συμπεριφορά ο Κύριος, επειδή στο βάθος ο εγωκεντρισμός συνιστά απιστία κατά του Θεού. Χαίρεται ο πλούσιος με τη γη και τα αγαθά του, θεωρεί ότι του ανήκουν όλα και μπορεί μόνος του να ρυθμίζει τη ζωή του.
Ξεχνά πως ότι κι αν έχουμε είναι δώρο του Θεού, ακόμα και τα υλικά αγαθά. Ξεχνά ακόμα περισσότερο πως όσο κι αν προσπαθήσουμε, πάντα υπάρχουν γεγονότα και καταστάσεις στη ζωή μας, που ούτε μπορούμε να προβλέψουμε, ούτε μπορούμε μα ελέγξουμε η να αποτρέψουμε. Εκεί αν μη τι άλλο αποδεικνύεται πόσο εύθραστη είναι η παντοδυναμία μας και πόσο έχουμε ανάγκη τη βοήθεια του Θεού.
Ο αγώνας του ανθρώπου εναντίον των παθών και των αδυναμιών του, πρέπει να είναι συνεχής και ισόβιος, γιατί ακριβώς αυτές τις αδυναμίες εκμεταλεύεται ο εχθρός μας ο διάβολος και ζητά να μας υποδουλώσει σε φοβερά πάθη που τελικά οδηγούν στη κόλαση. Πρέπει πολύ να προσέξουμε το μεγάλο πάθος της πλεονεξίας, που οδηγεί τον άνθρωπο στο κατάντημα του πλούσιου της παραβολής μας. Όποιος όμως προσπαθεί να γίνεται πλούσιος κατα Θεόν, δηλαδή πλούσιος στο να προσφέρει την αγάπη του στους άλλους, αυτός κερδίζει και αυτή τη ζωή και τον παράδεισο.
Όταν ο άνθρωπος αγαπά το Θεό και τους άλλους ανθρώπους, τότε η ζωή του είναι γεμάτη σπο φιλανθρωπία και ελεημοσύνη. Όλες αυτές οι αρετές τον κάνουν ευτυχισμένο και τον οδηγούν αιώνια κοντά στο Θεό.
Η πλεονεξία δεν δίνει ποτέ στον άνθρώπο την αίσθηση της επάρκειας, της πληρότητας, αντιθέτως δίνει την αίσθηση της έλειψης, του διμιουργεί συνεχώς ανάγκες, του προκαλεί φόβο, αγωνία, άγχος, τον οδηγεί πιο γρήγορα στο θάνατο, ακουγοντας το " άφρων αυτή τη νύχτα θα παραδώσεις την ψυχή σου, αυτά που ετοίμασες σε ποιον θα ανήκουν;"
Ο Χριστός λέγοντας τη παραβολή αυτή, δεν έχει τίποτα εναντίον του πλούτου και των υλικών αγαθών, ούτε επίσης θέλει να μας φοβήσει με τον ξαφνικό θάνατο. Επειδή ομως μας αγαπάει, θέλει να μας διδάξει την φρόνηση έναντι της αφροσύνης, την ελεημοσύνη έναντι της πλεονεξίας και μας καλεί να προσεξουμε τα λόγια Του. "Προσέχετε και φυλάγεσθε από κάθε είδους πλεονεξίας, διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περρίσια πλούτη, ούτε τα υπαρχοντά του εξασφαλίζουν μακροζωία και ευχαριστη ζωή. " Ο Χριστός στην επι του όρους ομιλία Του πριν μας παροτρύνει να φροντίζουμε για τους πνευματικούς θησαυρούς, μας λέει να μη μεριμνάμε ούτε για τροφές, ούτε για ενδύματα, ούτε για επίγειους θησαύρους που αφανίζονται απο τους κλέφτες και τη φθορά του χρόνου και να μην είμαστε ολιγόπιστοι αλλά να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό. Να επιζητούμε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη Του και όλα τα άλλα θα μας δοθούν. Αμην
Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου
Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών
