ΚΗΡΥΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

  "Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου απαρχήν"

Μας αξίωσε η ανέκφραστη αγάπη του Νικητή του θανάτου, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να φτάσουμε σ’ αυτή την ευλογημένη νύχτα, να φτάσουμε σ’ αυτή την ευλογημένη ώρα, στην ευλογημένη στιγμή να εορτάσουμε την ένδοξη και λαμπροφόρα Του Ανάσταση! Το «Χριστός Ανέστη», που αποτελεί τον νικητήριο παιάνα του ανθρωπίνου γένους, μα κυρίως των πιστών Χριστιανών, αντηχεί στους ιερούς μας Ναούς όπου γης, προς ενίσχυση και ευλογία των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών, και προς καταισχύνη των εχθρών της αληθείας.

Η Ανάσταση του Χριστού  αποτελεί τον πανίσχυρο και αμετάθετο κυματοθραύστη, επάνω στον οποίο έσπασαν και έχασαν τήν ισχύ τους τα άγρια κύματα του θανάτου. Η Πίστη μας, η ορθόδοξη Χριστιανική μας Πίστη, εδραιώνεται και οικοδομείται πάνω στον «κενόν τάφον» του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού .

Αύτη η κλητή και αγία ημέρα, η μια των Σαββάτων, η βασιλίς και κυρία, εορτή εορτών και πανήγυρις εστί πανηγύρεων!…» ψάλλουμε στην ογδόη ωδή του πασχαλιάτικου Όρθρου.

Το Πάσχα είναι  το κέντρο, η καρδιά και ο πυρήνας του εκκλησιαστικού έτους. Από την ημερομηνία αυτή εξαρτάται όλος ο λειτουργικός κύκλος, επειδή ἀπὸ αυτή καθορίζονται όλες οι κινητές εορτές του ημερολογίου.

Το Πάσχα δε θυμόμαστε απλώς μία νίκη η μία απελευθέρωση, αλλά την τελεσίδικη νίκη τῆς Ζωής επί του θανάτου. Την λύτρωση μας από τήν φοβερή τυραννία του διαβόλου, την οποία κυρίως  ζούμε καί βιώνουμε ως δική μας την νίκη, όσοι συνταφήκαμε με τόν Χριστό στην νέκρωση των παθών. Μετέχουμε κι εμείς στον θρίαμβο τῆς Ελευθερίας επί της πικρής και φρικτής δουλείας. Ο Αναστάς Κύριος μας χαρίζει καί κάνουμε δικά μας τα αιώνια αγαθά. Τα ουράνια εκείνα αγαθά, τα οποία απέρρευσαν από την Ανάσταση του Κυρίου.

Και ποιον ελευθέρωσε με τη νίκη Του από την αμαρτία και το θάνατο ο αναστημένος Κύριος; Μήπως το λαό ενός έθνους η μιας φυλής; Μήπως τους ανθρώπους κάποιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης; Όχι, σε καμιά περίπτωση. Τέτοια ελευθερία θα ήταν βασικά αποτέλεσμα μιας νίκης εγκόσμιων κατακτητών. Ο Κύριος δεν ονομάστηκε «Φιλοεβραίος», «Φιλέλληνας», «Φιλόπτωχος» ή «Φιλοαριστοκράτης». Ήταν ο φίλος του ανθρώπινου γένους. Τη νίκη Του την ήθελε για όλους τους ανθρώπους, χωρίς καμιά διάκριση στις διαφορές και τις ιδιαιτερότητες, όπως κάνουν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Τη νίκη Του την κέρδισε για το καλό και τη βοήθεια όλων των πλασμάτων του Θεού, όλων των ανθρώπων. Και την πρόσφερε σ’ όλους αυτούς.
Ζούμε την μυστική χαρά σήμερα, έχουμε την Αναστάσιμη φωνή του Χριστού άγκυρα ελπίδας στη ζωή μας. Δεν μένουμε στα λαογραφικά έθιμα, αλλά μετανοημένοι, σταυρωμένοι ως προς τα πάθη μας, πανηγυρίζουμε και γιορτάζουμε “μη εν ζύμη παλαιά, μηδέ εν ζύμη κακίας και πονηρίας, “αλλ’ εν αζύμοις ειλικρινείας και αληθείας”, όπως λέει ο Παύλος. Και ζυμώνουμε ως μικρά ζύμη, όλο το φύραμα, καλώντας όλο τον κόσμο να μετάσχει στη χαρά. Γινόμαστε οι χριστιανοί σήμερα το προζύμι που φτιάχνει τον άρτο της ζωής, την Εκκλησία, την Ελπίδα, την Αλήθεια. την Ελευθερία της Ανάστασης.

Η Κυριακή του Πάσχα η Μία των Σαββάτων, η Βασιλίς και Κυρία, η Εορτή των Εορτών και η Πανήγυρις των Πανηγύρεων είναι η ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η Λαμπροφόρος Ανάσταση του Ιησού Χριστού, η νίκη της ζωής επί του θανάτου, η πτώση και καθαίρεση του Άδη από τον Αναστημένο Χριστό και η επανόρθωση του Αδάμ και μαζί του ολόκληρο το ανθρώπινο γένος από το προπατορικό αμάρτημα.. "Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου απαρχήν". Είναι η μεγαλύτερη εορτή του Χριστιανισμού.

Μας λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον Κατηχητικό του λόγο που διαβάζεται το βράδυ της Αναστάσεως: Που σου, θάνατε, το κέντρον;  Που σου, Άδη, το νίκος; Πού είναι λοιπόν θάνατε το δηλητηριώδης κεντρί σου; Πού είναι Άδη η νίκη σου; Ανέστη Χριστός, και συ καταβέβλησαι. Αναστήθηκε ο Χριστός και συ κατανικήθηκες. Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρονται οι άγγελοι. Αναστήθηκε ο Χριστός και κανένας μέσα στο μνήμα διότι πάντες θα αναστηθούν κατά την Δευτέρα αυτού Παρουσία.

Όταν θα έλθει εκείνη η  ώρα της γενικής Αναστάσεως των Νεκρών, ο πιστός θα λάβει το άφθαρτο σώμα του ένδοξο και πνευματικό, για να ζει αιωνίως. Να ζει αιωνίως μέσα στην μοναδική και ανέκφραστη αιώνια μακαριότητα της Βασιλείας των Ουρανών, βιώνοντας τήν δόξα τοῦ Θεανδρικού Προσώπου τοῦ Ιησού Χριστού, «συν πάσι τοις Αγίοις». Αυτό ουσιαστικά είναι το Πάσχα των συνειδητών πιστών, οι οποίοι είναι έτοιμοι, σε κάθε εποχή και σε οποιαδήποτε στιγμή, να προσφέρουν καί αυτή την ζωή τους γιά τήν αγάπη και την δόξα του Χριστού.
Ο Χριστός με τη Ανάστασή του καθαιρεί τον Άδη και σαλπίζει τον ερχομό μιας άλλης βιωτής. Μιας άλλης ζωής. Αιώνιας. Καινούριας Έτσι, νικώντας τον θάνατο, κατατρόπωσε τον φόβο. Ο Χριστός νικά τον θάνατο και μας θωρακίζει από την φθορά της αμαρτίας και την ανασφάλεια της καθημερινότητας. Ας πορευθούμε γεμάτοι με αγάπη και θάρρος, κανείς να μη φοβάται το θάνατο, κανείς να μη θρηνεί απεγνωσμένα γιά τα αμαρτήματά του. Ας χαιρόμαστε, ας ψάλλουμε, ας δοξολογούμε τόν Αναστάντα. Αλλά καί ας συνδεόμαστε διά της πίστεως και των μυστηρίων της Εκκλησίας στενότερα μαζί του, ώστε να μπορούμε να διακηρύττουμε παντού με πεποίθηση  και ενθουσιασμό, με τα λόγια μας και με τη ζωή μας, το «Χριστός Ανέστη»!

«Χριστός Ανέστη»

Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου

Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών