ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
Με τη Χάρη του Θεού έχουμε φτάσει στην τρίτη Κυριακή των Νηστειών, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, όπως ονομάζεται. Εχουμε φτάσει στο μέσον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της πνευματικής μας άσκησης. Είναι φυσικό να αισθανόμαστε κάποια κόπωση και είναι δίκαιο να πάρουμε μια ενίσχυση, για να συνεχίσουμε τον δρόμο μας. Αυτή την ενίσχυση μάς δίνει η Εκκλησία σήμερα, προβάλλοντάς μας να προσκυνήσουμε τον τίμιο Σταυρό. Η Αγία μας Εκκλησία προβάλει τον Σταυρό του Κυρίου μας για να τον προσκυνήσουμε, να πάρουμε δύναμη να συνεχίζουμε τον πνευματικό μας αγώνα και να αισθανθούμε ότι η γνήσια χριστιανική ζωή χωρίς σταυρό είναι κενή. Μας υπενθυμίζει έτσι πως αν εμείς κοπιάσαμε λίγο νηστεύοντας, ο Σωτήρας Χριστός πέθανε για την σωτηρία μας πάνω στον Σταυρό. Μας δίνει να καταλάβουμε πως, αυτό που λέμε πνευματική ανακαίνιση και προκοπή, δεν μπορεί να γίνει παρά με σταύρωση του εαυτού μας. Όπως τα σήματα στους δρόμους δείχνουν ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρουμε για να φτασουμε στον προορισμό μας, έτσι και ο Σταυρός του Χριστού σήμερα σηματοδοτεί την πορεία μας και μας λέγει ότι, για να φτάσουμε στη χαρά της Ανάστασης, θα περάσουμε πρώτα από τη δόξα του Σταυρού.
Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που κατάκοποι, αν βρουν κάποιο δέντρο, κάθονται λίγο στη σκιά του να αναπαυθούν και ανανεωμένοι συνεχίζουν το δρόμο τους. Έτσι και τώρα στον καιρό της νηστείας και στο δύσκολο ταξίδι της προσπάθειας, ο ζωφόρος Σταυρός φυτεύτηκε στο μέσον του δρόμου από τους άγιους Πατέρες, για να μας δώσει άνεση και αναψυχή, για να μας ενθαρύνει στην υπόλοιπη προσπαθειά μας. «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» μας λέγει ο Κύριος. Και απεευθύνει την πρόσκληση του σε όλους τους ανθρώπους. Ο Κύριος θέλει όλοι να σωθούμε, δεν μας εξαναγκάζει όμως. «Όστις θέλει». Όποιος θέλει. Όχι με τη βία, γιατί με τη βία η σωτηρία δεν έχει νόημα. Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, η ελευθερία, το αυτεξούσιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό που μας έδωσε. Το να σηκώσουμε το σταυρό μας σημαίνει να σταυρώσουμε τόν παλαιό άνθρωπο δηλαδή τα πάθη μας. Να απαρνηθούμε τον παλαιό άνθρωπο και να αγωνίστούμε να ξεριζώσουμε από μέσα μας τα αμαρτωλά και εγωϊστικά πάθη, τον εγωκεντρισμό, τη φιλαυτία και κάθε αμάρτημα το οποίο μας απομακρύνει από το Θεό. Χωρίς σταυρό δεν υπάρχει Ανάσταση, αλλά ούτε και σταυρός υπάρχει που να μην ακολουθείται από Ανάσταση.
Η σωτηρία δεν είναι αποτέλεσμα εξαναγκασμού και βίας, αλλα ελεύθρερης και αβίαστης συγκαταθεσής μας. Η απάρνηση του εαυτού μας και η άρση του σταυρού επί των ώμων είναι οι βασικές προϋποθέσεις για να ακολουθήσουμε τον Χριστό. Ο Κύριος τονίζει την αξία της ψυχής μας. Η ψυχή κάθε ανθρώπου είναι ανεκτίμητης αξίας. Δεν συγκρίνεται με όλα τα αγαθά του κόσμου αυτού. Έχει ασυγκρίτως ανώτερη αξία από όλα τα πλούτη, τις τιμές και τις απολαύσεις αυτής της ζωής. Γιʼ αυτήν ο Θεός έγινε άνθρωπος, γιʼ αυτήν έχυσε το αίμα του επάνω στο σταυρό και μας εξαγόρασε με το τίμιο Αίμα του. Ατενίζοντας κανείς το μέγιστο αυτό σύμβολο της θυσίας και του πόνου με πίστη, μπορεί να δει, με τα μάτια της ψυχής και της καρδιάς του, μιά πραγματικότητα που μόνο συγκλονισμό και δέος μπορεί να προκαλέσει. Βλέπει κρεμασμένο πάνω στο Σταυρό το Πανάγιο σώμα του Χριστού, που τόσα ενήργησε σ’ αυτή τη γη και τόσα έπαθε για τους άνθρώπους όλων των εποχών, ενώ ο άνθρωπος παραλείπει τα περισσότερα για τη σωτηρία του.
Ο Τίμιος Σταυρός αποκαλύπτει το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Η σταυρική θυσία του Ιησού χάρισε στον κόσμο την αιώνια ζωή και απολύτρωση. Ο Σταυρός του Χριστού θα συμβολίζει πάντοτε τη θυσία, τον πόνο, την συγκατάβαση αλλά και την χαρά. Ο Σταυρός του Χριστού θα παραμένει πάντοτε η παρηγοριά της ζωής μας, η μόνη απάντηση στα τόσα προβλήματα της καθημερινότητας και στους τόσους πόνους που αντιμετωπίζουμε. Φοβερό και παράδοξο το μυστήριο του Γολγοθά. Γι' αυτό και εμείς πρέπει ανάλογα με τις μικρές μας δυνάμεις να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, να δείχνουμε κάθε φιλοτιμία καὶ επιμέλεια γιὰ τη σωτηρία της ψυχής μας. Να προσφέρουμε στον Κύριό μας ότι περισσότερο μπορούμε. Δεν μπορούμε ν᾿ αγωνιστούμε τόσο έντονα όσο οι Άγιοι; Μπορούμε όμως ν᾿ αγωνιστούμε να καλλιεργήσουμε τὸ ίδιο φρόνημα, δηλαδή να μη συμβιβαζόμαστε μὲ τὴν αμαρτία. Ὁ Θεὸς θα δει την προαίρεση μας και θα μας ελεήσει.
Ας προσκυνήσουμε, λοιπόν, σήμερα με κατάνυξη τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Σωτήρος μας Χριστού. Ας αντλήσουμε από εκείνον τη δύναμη και το κουράγιο και τη βοήθεια που μας είναι τόσο αναγκαία, ώστε ανανεωμένοι και καθησυχασμένοι να συνεχίσουμε τόν υπόλοιπο χρόνο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να ανεβούμε τον πνευματικό μας Γολγοθά, το Γολγοθά που όμως πάντα ακολουθεί η Ανάσταση. Αμήν.
Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου
