ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

"Μη φοβού, μόνον πίστευε και σωθήσεται"

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας περιγράφει δύο θαύματα του Χριστού, αυτό της θεραπείας της αιμορροούσης και της κόρης του Ιάειρου. Η μία ήταν μια απλή γυναίκα μεσα στο πλήθος, ο δεύτερος ήταν επιφανής άρχοντας της συναγωγής. Και οι δυο ζουν έντονα ένα προσωπικό τους πρόβλημα και δεν έχουν τη δύναμη να το λύσουν. Ο μεν Ιάειρος έχει ετοιμοθάνατη την κόρη του, η δε αιμορροούσα ενώ ξόδεψε όλη της την περιουσία για να γιατρευτεί, θεραπεία δεν είχε βρει.

Ο Ιάειρος παρακαλούσε γονυπετής τον Ιησού, να θεραπεύσει το ετοιμοθάνατο παιδί του. Καθώς προχορουσαν προς την οικεία του Ιάειρου, μια αιμορροουσα γυναίκα άγγιξε το ιμάτιο του Χριστού, εχοντας τη βεβαιότητα ότι αυτό και μόνο το άγγιγμα θα ήταν αρκετό να θεραπεύσει την αβαστσχτη ασθένειά της η οποια την βασάνιζε και την ταλαιπωρούσε δώδεκα χρόνια.

Ο Χριστός αντιλαμβάνεται ότι η πίστη αυτής της γυναίκας ενεργοποίησε τη Θεική του δύναμη. Κι ετσι την θεραπεύει και την επαινεί. Εν τω μεταξύ καταφθάνει η πληροφορία για το θάνατο του παιδιού που βυθίζει σε οδύνη τον πατέρα. Ο Κύριος όμως δεν εγκαταλείπει τους ανθρώπους της πίστεως στην απελπισία. Φτάνει στο σπίτι, παρομοιαζει το θάνατο με ύπνο και αναστένει το παιδί, γεμίζοντας με αισθήματα χαράς και ευγνωμοσύνης τους γονείς και τους οικείους του.

Και οι δύο ομως και η αιμοροουσα και ο Ιάειρος, έχουν δυο κοινά στοιχεία: διαθέτουν πίστη και τόλμη. Πιστεύουν οτι Χριστός μπορεί να παράσχει την ίαση και τολμούν, ο αρχισυνάγωγος να το ζητήσει και η αιμοροουσα να αγγίξει τον Κύριο.

Δεν ήταν μικρό πραγμα για έναν αρχισυναγωγο να μιλήσει με το Χριστό.Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι ειχαν απαγορεύσει στο λαό να Τον πλησιαζει και να ακουει τη διδασκαλία Του. Ο Ιάειρος οχι μόνο τολμά να βρισκεται ανάμεσα στο πληθος που ακούει τους λόγους του Κυριου, αλλά και συζητεί μαζί Του και Του ζητάει να έρθει στο σπίτι του, γιατί πιστεύει ότι ο μόνος που μπορεί να σώσει το παιδί του είναι ο Χριστός. Η  πίστη του λοιπόν υπερνικά τον οποιοδήποτε φόβο, όπως ακριβώς και η πίστη της γυναίκας, που απλά αγγίζει τα ρουχα του Κυρίου, προσδοκώντας να λάβει την ίαση. Την αναγκαιότητα της πιστης προκειμένου να πραγματοποιηθεί το θαύμα, την επισημαίνει και την τονίζει ο ίδιος ο Χριστός. Στην αιμορροούσα λέει " θυγάτηρ η πίστις σου σέσωκέ σε" και στον Ιάειρο που τον ειδοποιησαν  ότι η κορη του πέθανε και να μη ταλαιπωρεί άλλο τον Διδάσκαλό του, του απαντά: "μη φοβού, μόνο πίστευέ και σωθήσεται".

Τη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που πιστεύει ότι ο Χριστός θα κάνει το θαύμα και σε εκεινους που δε το πιστευουν τη βλέπουμε ανάμεσα στους συγγενείς του μικρού κοριτσιού, που γέλασαν με το Χριστό, όταν τους είπε να μη κλαίνε, γιατί το κορίτσι δεν πεθανε. Η απελπισία τους είχε εξανεμίσει καθε ελπίδα και πίστη προς το Θεό και θεωρούσαν πως όλα είχαν χαθει

"Μόνο πίστευέ και σωθήσεται"  Τα λόγια του Χριστού είναι καταλυτικά, όχι μόνο για τον πατέρα του άρρωστου κοριτσιού, αλλά και για τον καθένα μας. Μέσα στο πέλαγος της βιοπάλης και της καθημερηνότητας, συχνά αισθανόμαστε ανισχυροι, αδύναμοι, νικημένοι. Νιώθουμε οτι δεν έχουμε από που να κρατηθούμε, που να στιριχτούμε και να πάρουμε δύναμη για να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ζωής. Συχνά μια ασθενεια, μια ανυπέρβλητη δυσκολία, μας βυθίζει σρην απόγνωση και την απελπισία. Κι ομως ο Χριστός μας προσκαλεί να πιστέψουμε και η βοηθειά του θα έλθει.

Τι σημαίνει να πιστέψουμε; είναι μια απλή λέξη αλλά χρειάζεται τόλμη και απαιτεί υπέρβαση του εγώ μας, προκειμένου να γινει πράξη στη ζωή μας. Είναι απαραίτητο πρώτα απ' ολα να συνειδητοποιήσουμε και να παραδεχθούμε οτι δεν ειμσστε παντοδύναμοι, πως περα απο τη δική μας προσπάθεια έχει μεγάλη σημασία και η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, η προστασία Του και η ευλογία Του. Μόνο στο Θεό μπορει να ελπίζει ο ανθρωπος ότι θα βρει στήριγμα, καταφυγή και πσρηγοριά. Γιατί το θαύμα είναι ανατροπή των νομων της φύσεως και η πίστη αποτελεί υπέρβαση της λογικής. Η πίστη δε μπορεί να ερθει αν δεν υπαρχει ταπείνωση. Ο ορθολογιστής δε μπορεί να πιστεψει ότι με ενα άγγιγμα μπορει να θεραπευτεί μια ανίατη ασθένεια ή με έναν λόγο να αναστηθεί ένας νεκρός. Αλλά κι αν ακομα δει κάποιο θαυμα ο εγωισμός του όχι απλά δεν τον αφήνει να πιστέψει αλλά προσπαθεί να το αποδώσει σε κάποιο τέχνασμά ή στην τύχη.

Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, περιμένει απο μόνοι μας, ελεύθερα να Τον βάλουμε στη ζωή μας και στην καρδιά μας. Και στο μεταξύ διακριτικά μας σκεπάζει και μας προσφέρει τις ευκαιρίες να πιστεψουμε σε Αυτόν.

Είναι ανάγκη λοιπόν,  η ενδυνάμωση και της δικής μας πίστεως σε κάθε δυσκολη στιγμή που περνάμε. Ο Θεός περιμένει από τον άνθρωπο την πίστη για να μπορέσει να επέμβει θαυματουργικά στη ζωή του και να τον βοηθήσει να ξεπεράσει κάθε πόνο δυστυχία και αντιξοότητα.

Και επειδή ο Θεός είναι αγάπη, μολις προστρέξουμε με πίστη σπεύδει και πραγμστοποιεί το θαύμα στην προσωπική μας ζωή, όχι παντα με τη δική μας επιθυμία, αλλά με γνωμονα το πνευματικό μας καλό και συμφέρον.

Ας ακούσουμε κι εμείς την προτροπή του Κυρίου " μη φοβου, μόνο πιστευε" και σε κάθε στιγμή της ζωής μας ευκολη η δύσκολη ας τον εμπιστευτούμε και ας εναποθέσουμε σε αυτόν για να δώσει λύση σε κάθε προβλημά μας. Αμήν.

Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου

Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών