ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΤΗΣ Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Έχουμε φτάσει ήδη στην ἑβδόμη Κυριακή από του Πάσχα και η Ἐκκλησία μας εορτάζει την μνήμη των αγίων 318 θεοφόρων Πατέρων που συνεκρότησαν την Α΄ αγία και Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. επί της βασιλείας του πρώτου Χριστιανού αυτοκράτορα, του αγίου ενδόξου θεοστέπτου βασιλέως και Ισαποστόλου Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Η μεγάλη αυτή Σύνοδος συνεκλίθη για να καταδικάσει την αίρεση του Αρειανισμού. Ο Άρειος δίδασκε ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν είναι ομοούσιος με τον Θεό Πατέρα και ακολούθως δεν είναι Θεός αληθινός, αλλά κτίσμα και ποίημα. Μεγάλη βλασφημία. Αυτή η διδασκαλία ήταν φοβερή απειλή για τα μέλη της Εκκλησίας και τη σωτηρία όλου του κόσμου. Ο Χριστός μας λυτρώνει και μας σώζει από την αμαρτία, γιατί είναι αδιάσπαστα ενωμένος με τον Ουράνιο Πατέρα του. Άλλωστε ο ίδιος μας βεβαιώνει στο Ευαγγέλιο: «εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν» (είμαστε ένα). Οι άγιοι Απόστολοι, οι Πατέρες, οι άγιοι και οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας είναι η τρανότερη απόδειξη της Θεότητας του Ιησού Χριστού.
Η Σύνοδος, η οποία διήρκησε τρεισήμισι χρόνια, μάς παρέδωσε το κοινό και γνωστό απ’ όλους και ιερό Σύμβολο της Ορθοδόξου πίστεώς μας, με το οποίο ανεκήρυξε τόν Υιό και Λόγο του Θεού, Θεό αληθινό και ομοούσιο με τον Θεό Πατέρα, έχοντας δηλαδή την ίδια ουσία και φύση με τον Θεό Πατέρα και επομένως την ίδια δόξα, εξουσία, κυριότητα και αϊδιότητα και όλα τα υπόλοιπα θεοπρεπή ιδιώματα της θείας φύσεως. Η ίδια Σύνοδος μάς παρέδωσε και τον καθορισμό του Πάσχα και εξέδωσε είκοσι ιερούς κανόνες.
Στο σημερινό ευαγγελικο ανάγνωσμα διαβάζουμε ένα απόσπασμα της συγκλονιστικής προσευχής του Χριστού στο υπερώο της Ιερουσαλὴμ μετά τον Μυστικὸ Δείπνο. Στην αρχιερατική του προσευχή ο Κύριος προσεύχεται στον επουράνιο Πατέρα του: α) για τους μαθητές του, β) για εκείνους τους ανθρώπους, που θα πιστέψουν στο όνομα του και θα είναι όλοι ενωμένοι στην Αγία Εκκλησία, γ) ζητεί να βρεθούν όλοι οι άνθρωποι κοντά του, στον Παράδεισο, ώστε να απολαμβάνουν τη δόξα που είχε ο Χριστός με τον Πατέρα του πριν ακόμα κτιστεί ο κόσμος. Αυτό μας φανερώνει πολύ καθαρά την αλήθεια της Θεότητας του Ιησού Χριστού. Σ’ αυτήν την προσευχή, ακούμε μεταξύ άλλων ότι ο Χριστὸς δόξασε τον Θεό και αποκάλυψε το όνομά Του στους ανθρώπους: «εγνώρισα αυτοίς το όνομά σου και γνωρίσω». Πολλὲς φορὲς μέσα στὴν Αγία Γραφὴ γίνεται λόγος για την δόξα του Θεού. Ποια όμως, είναι η έννοια αυτής της δόξας; Η απάντηση είναι σαφὴς και κατηγορηματική. Έστω και αν η δημιουργικὴ κυριαρχία του Θεού και η απόλυτη παντοδυναμία Του αποτελοῦν στοιχεία της δόξας Του, αυτή κορυφώνεται στην υπέρτατη προσφορά της αγάπης Του. Η κατεξοχὴν δόξα Του βρίσκεται στην σταυρική Του θυσία. Το απόλυτο μεγαλείο Του στις τραγικὲς και οριακὲς στιγμὲς του Πάθους. Το ύψος της ταπείνωσής Του στις ώρες του έσχατου ἐξευτελισμού στην κορυφὴ του Γολγοθά.
Εμείς οι πιστοί καλούμαστε στον αγώνα της σωτηρίας σε μια άλλου είδους δόξα. Η τάση του ανθρώπου για την δόξα είναι έμφυτη, αφού όλοι εἴμαστε πλασμένοι γι’ αύτήν. Όμως η αμαρτία, ως διεστραμμένη κατεύθυνση ύπαρξης και ζωής, μας οδηγεί σε εσφαλμένο δρόμο. Έτσι, λοιπόν, αναζητούμε την καταξίωση της προσωπικής και της κοινωνικής μας ζωής με αθέμιτα μέσα, καταδικασμένοι στην ματαιότητα και το κενό. Η επιδίωξη της αναγνώρισης και της επιβεβαίωσής μας απο τους άλλους είναι ματαιοφροσύνη, αφού αποδεικνύεται, αν όχι ψεύτικη, σίγουρα, όμως, σχετικὴ και φευγαλέα. Ο λόγος του Χριστού επιμένει να ανατρέπει την λογική μας. Μας λέει ότι υψωνόμαστε κάθε φορὰ που θυσιαζόμαστε. Δοξαζόμαστε κάθε φορὰ που μαθαίνουμε να υπομένουμε πειρασμούς, συκοφαντίες, αδικίες. Καταξιωνόμαστε κάθε φορά που συγχωρούμε, κάθε φορά που σταυρώνουμε τον εαυτό μας και τα πάθη του.
Μέσα στην Εκκλησία, στην οποία μπαίνουμε με το Άγιο Βάπτισμα και παίρνουμε τα Χαρίσματα του Άγίου Πνεύματος, ας κάνουμε τον αγώνα μας, παίρνοντας το Μεγάλο Φάρμακο την Θεία Κοινωνία, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ώστε να πετύχουμε την υγεία μας την πνευματική, την αναγκαία για να δούμε και να απολαύσουμε την δόξα τοῦ Θεού.Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη προς το Θεό και ομόνοια ως προς την πίστη και ενότητα εν Χριστώ, όπως μας διδάσκει σήμερα ο ίδιος ο Κυριός μας και οι Άγιοι Πατέρες που εορτάζουμε σήμερα. Και για να γίνει πράξη, η ενότητα στη ζωή μας, σύμφωνα με την προσευχή του Ιησού, οφείλουμε να γνωρίζουμε τις αλήθειές της πίστεώς μας, να μελετάμε το λόγο του Θεού και τη διδασκαλία της Εκκλησίας και να προσευχόμαστε στο Θεό να μας σκεπάζει με τη φωτιστική και ενοποιό δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου
Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών
